Nou, het hebben van een te renoveren huis in het buitenland doet je af en toe in een achtbaan vol emoties belanden. Gisteren hadden we weer een mooi voorbeeld; al enkele jaren wordt er gesproken over een stukje grond dat ons geschonken zou worden omdat het voor de buren niet meer bereikbaar is door nieuwbouw. Gisteren kregen wij dan eindelijk de brief en tot onze grote verbazing moeten wij de kosten van de notaris (een flink bedrag) voldoen. Zo ben je blij en zo ben je chagerijnig. Ook wordt meermaals mijn geduld , waar ik tijdens mijn geboorte niet al te veel van meegekregen heb, op de proef gesteld. Na de sloop van het pand wat tegen ons huis aanstond moet nog steeds de zijgevel afgewerkt worden terwijl dat al een paar keer beloofd is. En dan natuurlijk al dat wachten, wachten op de volgende vakantie, wachten op de offerte, wachten tot er weer een klus voltooid is en dan weer wachten tot je geld hebt. Of je wordt jaloers op die anderen die met jouw oude tegels een mooie vloer leggen (maar het is jullie gegund! hahaha) of op degenen die er al definitief zitten. Of je schrikt als er mensen teruggaan naar Nederland want wat kan er nou mis zijn in zo'n mooi land als Frankrijk?
Maar ook al is het weer soms net zo slecht als in Nederland, zullen we er waarschijnlijk niet rijk worden, komt er misschien geen golfbaan, zitten we nog een aantal jaren in de rotzooi en gaan de huizenprijzen/beurzen hier niet omhoog; ..................we blijven doorgaan met dromen en we blijven genieten van al die mooie vakanties/momenten die nog komen.
Tja Michel, geduld moet je zeker weten hebben bij een tweede huis. Altijd tijd tekort om de dingen te doen zoals je ze graag had gedaan. Tegelijkertijd is het toch ook een enorme rijkdom om een tweede huis te bezitten, stel dat je er woonde... waar moet je dan nog over dromen, hahaha.
BeantwoordenVerwijderenIn Frankrijk hebben ze ook een soort marktplaats hè! Misschien hebben ze daar nog wel tomettes te koop ;-)
Groetjes, Cilia