Daar zijn we weer

Het laatste stukje was alweer een tijdje geleden en dat kwam oa omdat we iets meer dan 3 weken in Le Donjon zijn geweest.
Van te voren verheug je je erop en leef je er naar toe maar voor je het weet ben je alweer aan het werk en leef je met de klok. Ik weet er moet geld verdiend worden maar soms zou je willen dat de tijd wat langzamer ging. Het scheelt natuurlijk ook dat we ons daar nou niet bepaald verveeld hebben. Naast het  klussen hebben we heel veel gezwommen en nog andere leuke dingen gedaan. Door het warme weer hebben we niet alle uitstapjes gedaan die ik had bedacht maar wel zijn we nog op visite geweest bij mensen met een mooi huis in de bergen en hebben we zelf nog leuke visite gehad. De kinderen hebben zich op en top vermaakt en Rosalie is nu overdag zindelijk en Sophie kan nu haar veters strikken. Ook zijn ze nog tot ridder benoemd na een visite aan het oudste kasteel van de Bourgogne.

     Deze activiteit vond ik na wat speurwerk op internet en zo kwam ik vorig jaar na wat zoeken bij de ezeltocht die we dit jaar ook weer hebben gelopen. We moesten eigenlijk wel weer meedoen want ik moest mijn blunder (geen wijn meegenomen voor de picknick) nog goedmaken. Ook dit keer was het weer heel erg leuk en we spraken nog wat mensen die ons herkenden van vorig jaar. Net als toen waren we de enige buitenlanders maar dat is erg goed voor je taalontwikkeling en zeker niet minder gezellig.

                                                                                     
De grootste klus deze zomer was het maken van een nieuw plafond op de bovenste verdieping en dat is na heel wat ploeteren gelukt. Daarover meer in het volgende blog en dan ook meer over andere zaken die ons bezig hebben gehouden.
Tot slot nog een leuke foto van de kinderen die net als wij weer een hele fijne vakantie hebben gehad.

                                                                                             
Tot de volgende blog!